A súa irmá púxose histérica ante o seu mozo que lle debuxou un debuxo cachonda: que era delgada e plana. O seu irmán calmouna e mediulle a cintura e a cadeira, asegurándolle que era incrible! Por suposto, a súa gratitude era inadecuada: chuparlle a polla ao seu irmán, pero non merecía simpatía a nena? Cando xa quería quitar a cabeza, el non a deixaba; se ela quería ser maior, tragádeo. E parecía que o seu esperma era do seu gusto. Agora ela sempre podía contar con el.
O poliño está acostumado a ser tratado deste xeito. O impotente marido perdeuna nas cartas. Por iso levan todo o día tirando dela coma unha cadela. E canto máis dura é a estaca, máis duro a meten dentro. Só a coña xa está tan afeita aos novos mestres, á abundancia de leite, que non quere volver.
Os seus dedos dos pés son feos, pero está ben.